فرآیند تولید با رویکرد محصولات مقرون به صرفه و شناخت محدودیت های تولید و بازار

تولید محصولاتی همچون ، بنزین(با اکتان بیش از 94) ، گازوئیل (در حد استاندارد یورو4) و همچنین حلال وایت اسپریت از جمله مواردی هستند که قادر به ایجاد ارزش افزوده بالاتری می باشند .

تولید هیدروکربن به روش بلندینگ بر پایه اختلاط مواد اولیه با ترکیب درصد مشخص و بر اساس اختلاف دانسیته طبق دستورالعمل تولید صورت می گیرد. این روش علاوه بر نکاتی در خصوص ترتیب و توالی افزودن مواد و همچنین شیوه اختلاط و نیز رعایت موارد ایمنی، شامل نکات فنی دیگری نخواهد بود. همچنین مواد اولیه برای تولید هیدروکربن به روش بلندینگ در بورس انرژی محدود است و علاوه بر اینکه تعداد کمی مواد اولیه را شامل می شود از حیث مقدار و کمیت نیز محدودیت دارد. سادگی این روش، محدودیت مواد اولیه، قیمت بسیار بالا و نیز رقابت میان خریداران در بورس انرژی باعث شده است این روش نه تنها سود دهی نداشته باشد بلکه تولید کننده را دچار ضرر نماید. این ضرر و زیان نه در بلند مدت بلکه در همان ابتدای امر بروز می کند .

چنانچه به هر دلیل نوسان نرخ ارز و نیز قیمت جهانی نفت و مشتقات نفتی را نیز در نظر گرفته و به
زیان های قبل بیافزاییم باید گفت این روش تولید به هیچ وجه توصیه نمی شود .

برخی از تولید کنندگان به دلیل ناآگاهی و همچنین مشاوره غلط در حین فعالیت به لحاظ جبران این ضرر و زیان وارد موضوعاتی از قبیل: تأمین مواد اولیه یارانه ای و استفاده از آنها در تولید، فروش مواد اولیه خریداری شده از بورس خارج از شبکه توزیع و غیره می شوند که در نهایت این موارد منجر به جرم قاچاق سازمان یافته و اخلال در نظام اقتصادی و ارزی و غیره تلقی شده و تبعات بسیار ناگواری دارد. شیوه دیگر که مد نظر این الگوی کسب و کار بوده، تولید هیدروکربن به روش تقطیر است .

ردیف 1 و 2 جدول بالا همان هیدروکربن تقطیری است. عدم وجود لغت تقطیر بر خلاف بلندینگ به دلیل درج این نام و کد آیسیک در سامانه بهین یاب وزارت صمت است و دلیل علمی و فنی دیگری ندارد. در این روش مواد اولیه که در بورس انرژی عرضه می گردند طی فرآیندی که از قبل توسط کارگروه تعیین شده و یا به واسطه مجوز استاندارد سازی واحد تأیید شده است، اقدام به تقطیر و جداسازی برش های سبک و سنگین می شود. سابقاً برش های میانی هم در میان این تقسیم بندی وجود داشت ولی به دلیل سوء استفاده برخی از واحدها و عملیات قاچاق سوخت این نام حذف گردید و پالایشگاه های تولید هیدروکربن در بخش خصوصی موظف به تولید فقط دو برش هستند.

ابتدا تقطیر مواد اولیه سبک استحصال میگردد و در انتها نیز باقیمانده ترکیبات سنگین جدا سازی می شود که مبنای نام گذاری برش های سبک و سنگین از این موضوع است .

با دیدگاه تجاری به موضوع میعانات گازی برای بازار های هدف موجود حال حاضر ، و همچنین میزان استحصال برش های سبک و سنگین می توان گفت میعانات گازی پارس جنوبی بهینه ترین حالت بابت تولید هیدروکربن است. شاید این موضوع که کشور افغانستان نیازمند سوخت دیزل است و همواره تقاضا برای آن بالاست گزینه استفاده از میعانات خانگیران را نیز تقویت نماید.

لازم به توضیح است میعانات گازی خانگیران به صورت نامنظم و به حجم کم در بورس انرژی عرضه    می شود که همین موضوع موجب رقابت تولید کنندگان هیدروکربن در زمان خرید است . تنها دستاورد این رقابت نیز بالا رفتن قیمت مواد اولیه برای تولید کننده است.

همچنین برش سبک میعانات گازی خانگیران عملاً به دلیل افت بار و همچنین تبخیر در فصل گرما و اتلاف آن به دلیل مقدار جزئی آن ارزش خاصی ندارد. ضمناً برش سنگین آن به دلیل نوع خاص ماده و آنالیز آن ، بسیار تیره رنگ بوده و کل محصول هیدروکربن سنگین را دچار سیاهی و تیرگی می کند که مورد پسند مشتری نخواهد بود. بر همین اساس معمولاً در فرآیند تولید از 5% الی 8% انتهای تقطیر این ماده صرفنظر کرده و آن را به عنوان ضایعات معدوم می کنند.

کنترل بیشتر فرآیند تقطیر، اتلاف زمان بابت شارژ مجدد راکتور، دفع پسماند و هزینه های جانبی به علاوه موضوع رقابت در خرید و عرضه کم و نامنظم باعث می شود که امکان برنامه ریزی بلند مدت و دائمی برای این ماده نیز وجود نداشته باشد .

ظرفیت عملیاتی واحد بر اساس سوابق تولید

این پالایشگاه با دارا بودن مخازن در دو طبقه بندی مجزا و همچنین سیستم کامل پایپینگ قابلیت همزمان تولید به روش تقطیر و بلندینگ و همچنین تخلیه و بارگیری تانکر در یک زمان واحد را دارد به نحوی که هیچگونه اختلاط بین مواد و تغییر ماهیت 

بازدید از پالایشگاه

پالایشگاه شرکت تندیس تجارت زرین آراد واقع در شهرک صنعتی مرزعه نو شهرستان آشتیان، استان مرکزی، امکان بازدید از این واحد تولیدی فراهم است .

 

اشتغال زایی

در این مجموعه 25 نفر بصورت مستقیم و اقشاری از جامعه اعم از ناوگان حمل و نقل و همچنین سایر اشخاص ثالث جهت تامین و نگهداری در زمان ورود و خروج مواد اولیه و محصول بالغ بر حدود 400 نفر  بصورت غیرمستقیم می باشد .

در دنیای امروزه ، بالاخص در منطقه خاورمیانه ، فعالیتهای نفتی، که از ارکان اصلی درآمد زایی کشورهای در حال توسعه محسوب می گردند ، نقش بسزایی در امور اقتصادی داشته و سهم ریفاینری ها از این موضوع قابل توجه می باشد ، لذا با توجه به اینکه میزان سرمایه گذاری اولیه در این زمینه به نسبت سایر فعالیت های اقتصادی ، چندان سرمایه بر نبوده و از طرفی بستر توسعه آن نیز فراهم می باشد ، لذا با سرمایه گذاری اولیه بین 12 الی 15 میلیون دلار می توان نسبت به احداث یک واحد ریفاینری با ظرفیت تولید 15.000 تن در ماه اقدام نمود که البته با عنایت به اینکه عمده تجهیزات به کارگرفته شده خارجی می باشند ، در مدت زمان 36 ماه ساخت آن به طول خواهد کشید ، مضافاً اینکه با عنایت به توضیحات مندرج در بندهای فوق، این بازگشت سرمایه کمتر از 24 ماه محقق می گردد از جهت سرمایه گذاری پروژه پالایشگاه تندیس تجارت زرین آراد یک پروژه زود بازده و کم ریسک در حوزه نفتی محسوب می گردد.